واردات و صادرات دو مفهوم اساسی در تجارت بین الملل هستند که به جابجایی کالا و خدمات بین کشورها اشاره دارد.
- واردات: واردات کالاها و خدماتی است که یک کشور از کشورهای خارجی خریداری می کند. زمانی که کشوری محصولات یا خدماتی را از کشور دیگری خریداری می کند و آنها را به مرزهای خود وارد می کند، آن اقلام وارداتی محسوب می شوند. این کالاها و خدمات در کشورهای دیگر تولید می شوند و برای تامین نیاز داخلی یا استفاده در صنایع داخلی وارد می شوند. نمونه هایی از واردات شامل لوازم الکترونیکی، ماشین آلات، مواد اولیه، پوشاک و مواد غذایی تولید خارج از کشور است که برای مصارف یا تولید به کشور آورده می شود.
- صادرات: از سوی دیگر صادرات کالاها و خدماتی است که در یک کشور تولید و به بازارهای خارجی عرضه می شود. هنگامی که یک کشور محصولات یا خدمات خود را به سایر کشورها می فروشد، آن اقلام صادراتی محسوب می شود. صادرات یکی از اجزای حیاتی اقتصاد یک کشور است، زیرا باعث ایجاد درآمد و ایجاد فرصت های شغلی می شود. نمونه های رایج صادرات شامل کالاهای تولیدی، محصولات کشاورزی، فناوری، خدمات (مانند گردشگری یا مشاوره) و منابع طبیعی است که برای مصرف یا استفاده به کشورهای دیگر ارسال می شود.
تعادل بین واردات و صادرات یک کشور شاخص کلیدی تراز تجاری آن کشور است. اگر کشوری بیشتر از واردات کالا و خدمات صادر کند، مازاد تجاری دارد. برعکس، اگر کشوری بیشتر از صادراتش وارد کند، کسری تجاری دارد. تجارت متعادل زمانی اتفاق می افتد که واردات و صادرات یک کشور تقریباً برابر باشد.
تجارت بین‌الملل نقش مهمی در اقتصاد جهانی ایفا می‌کند و تبادل کالا و خدمات را در سراسر مرزها تسهیل می‌کند و رشد اقتصادی و تخصص را در بین ملت‌ها ارتقا می‌دهد. دولت ها اغلب واردات و صادرات را از طریق تعرفه ها، موافقت نامه های تجاری و سایر سیاست های تجاری برای حمایت از صنایع داخلی، ترویج رقابت منصفانه و دستیابی به اهداف اقتصادی تنظیم می کنند.